Του Τρελού Η Ανάσα

Ερμηνεία: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Στίχοι: Θωμάς Μπέκος

Μουσική: Ευριπίδης Μπέκος

Παρονυχίδες είμαστε του μαύρου καβαλάρη

Του ξεπεσμού ο οργασμός πάτο δεν έχει βάλει

Τις νύχτες που ο έρωτας τον άνθρωπο θείζει

Πως τον Θεό εγώ θαρρώ πολύ τον ανθρωπίζει

Άκου μάνα τα παιδιά που πεινάνε στα υπόγεια

Και την πόρνη που γλυκά αναστενάζει πάντα ψεύτικα

Άκου πάλι, του τρελλού την ανάσα, το συλλογισμό

Ο φόβος λέει, πως κανείς μας δεν θέλει, στον πόνο μερτικό...

Ο Εωσφόρος τάπινε κι έγινε καρναβάλι

Μα το πρωι ορέχτηκε παρθένας πήρε αφάλι

Τον κάτω κόσμο σκιάχτηκα τον ουρανό επίσης

Κάντε πιο περα να γεφτώ τάγιο νερό της ζήσης...

Άκου μάνα...

Άι βουνά και θάλασσες

Ερμηνεία: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Στίχοι: Θωμάς Μπέκος

Μουσική: Ευριπίδης Μπέκος

Την αγάπη μου τη δένουν

μύθοι θρύλοι ξωτικά

Μες τον κόρφο μου οι φίλοι

Χθες ανάψανε φωτιά

Τα λαγούμια δεν κρατάνε

την ψυχή όταν πονά

Δεν την δένουνε κατάρες...

Δεν την λύνουν βότανα...

Άι βουνά και θάλασσες

απ΄τα σπλάχνα δώστε

Αίμα δώστε και πνοή

Και τον μύθο σώστε...

Αν χειμάζεται ο πόνος

και ξυπνήσει ξαφνικά

σαν τον μετανάστη πάει

δίχως νάχει συντροφιά

η ζωή μου τρικυμία

από θαύμα ακόμα ζω

για ότι έχασα ρωτάω

έναν μύθο ναυαγό...

Μανιτάρι

Ερμηνεία: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Στίχοι: Θωμάς Μπέκος

Μουσική: Ευριπίδης Μπέκος

Ποιος μανιτάρι μπόλιασε 

Στου σιταριού την θλίψη 

Να ́χει το κρέας της χρονιάς 

Ψωμί να μην του λείψει

Οι μέρες που περάσαμε 

Σημάδια έχουν αφήσει 

Ούτε βοριάς, ούτε νοτιάς 

Θαρρώ μπορεί να σβήσει...

Καινούργια μέρα σαν θα ́ρθεί 

Κοίτα να μην ραγίσει
Φωλιά θα στήσουν στη ρωγμή 

Ο πόνος και η θλίψη...

Και θα ́χουν γάμο ταιριαστό 

Πολλά παιδιά θ ́αφήσει 

Μόνος, χειμώνας εραστής 

Ιούλη θα φιλήσει...

Ο δρόμος για την Ιθάκη μου 

Με ήττες πια στρωμένος

Κι ο Οδυσσέας δίπλα μου 

Φαντάζει κουρασμένος
Σαν τον παλιό «Τιτανικό» 

Πρώτο ταξίδι τέλος
Νοιώθεις αλλιώς τη διαδρομή 

Αν έχει αίσιο τέλος...

Σαν νοικοκύρης που ́μαι εγώ 

Νταλκάδες όλο σπέρνω
Και το χειμώνα τον βαρύ 

Ταξίμια ανασαίνω

Έχω το χρόνο δούλο μου 

Που λαθροπερπατάει 

Χαράζει τις ρυτίδες μου 

Χωρίς να με ξυπνάει...

Ο δρόμος για ... 

Του λαδοπόντικα ο γυιός

Ερμηνεία: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Στίχοι: Απόστολος Λυκεσάς

Μουσική: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Αυτός , αυτός , αυτός ...

του λαδοπόντικα ο γυιός...

Ο στρουμπουλός... Ο πεταχτός...

του λαδοπόντικα ο γυιός...

Γυαλίζει απ΄τις κρεμούλες,

γαυγίζει στις πεζούλες

Στριμώχνει τα νοήματα,

τοκίζει όλα τα κρίματα...

Αυτός , αυτός , αυτός ...

του λαδοπόντικα ο γυιός...

Ο συνετός... Ιδεατός...

του λαδοπόντικα ο γυιός...

Ο νους του στο μπαξίσι,

πως του χρωστάει η ζήση

Αυτός να καζαντίσει

κι ο δίπλα ας ψοφήσει...

Αυτός, αυτός, αυτός...

του λαδοπόντικα ο γυιός...

Λίγο αν υπομείνω,

Θα γίνω σαν κι εκείνο

Το τέρας που γαντζώνει,

το δίχτυ του που απλώνει...

Κι όταν αντιμιλώ,

Μαχαίρι κοφτερό...

Αυτός , αυτός , αυτός ...

του λαδοπόντικα ο γυιός...

Ο στρουμπουλός... Ο πεταχτός...

Του λαδοπόντικα ο γυιός...

Λαδιού του Δημοσίου

και ψέμα του Αγίου

Στομώνει την ελπίδα,

κλαίει για την πατρίδα

Αυτός, αυτός, αυτός...

του λαδοπόντικα ο γυιός...

Λίγο αν υπομείνω,

Θα γίνω σαν κι εκείνο...

Τον ξέρω, τον γνωρίζω, δεν τον καλημερίζω...

Το τέρας που γαντζώνει, το δίχτυ του που απλώνει...

Κι όταν διορθωθώ, μαχαίρι κοφτερό...

μου βάζει στο λαιμό

να βάζω στο λαιμό

Αυτός , αυτός , αυτός , αυτός... του λαδοπόντικα ο γυιός...

Σε τρείς χορδές

Ερμηνεία: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Στίχοι - μουσική: Δημήτρης Χατζάκος

Λένε πως κόβει το γυαλί

Μα πιο πολύ τα μάτια

Τα μάτια που ανταμώνουνε

μετά από καιρό...

Λεν δεν ξεχνιέται η αγκαλιά

Του φάρου με το κύμα

Ούτε κι ηνύχτα λησμονεί

Αηδονιού λυγμό...

Σε τρεις χορδές παραπατώ

Σε τρεις χορδές κρατιέμαι

Κλείνω τα μάτια μου βουτώ

Και μπαίνω στον καιρό

Γυναίκα η ευλογία μου

Κι η πιο βαριά κατάρα

Δώσε μου μάνα την ευχή

Να βγω να μην χαθώ...

Ψάχνει η ρίζα για νερό

Και η ευχή πηγάδι

Πηγάδι απύθμενο βαθύ

να πέσει να κρυφτεί

πλανεύουν τ΄άστρα τις καρδιές

κι αλλάζουνε τη μοίρα

μ΄αλοίμονο στον κόσμο αυτόν

που πίκρανε παιδί...

Σε τρεις χορδές παραπατώ

Σε τρεις χορδές κρατιέμαι

Κλείνω τα μάτια μου βουτώ

Και μπαίνω στον καιρό

Γυναίκα η ευλογία μου

Κι η πιο βαριά κατάρα

Δώσε μου μάνα την ευχή

Να βγω να μην χαθώ...

Στην ακτή σου να βγω

Ερμηνεία: Ηλέκτρα Κάραλη

Στίχοι-μουσική: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Χαραγματιά, πηγή μαζί

αλήθεια είμαι και ψέμα...

Του πόθου σου ανήμερο θεριό

Βρεγμένος δρόμος που μυρίζει αυταπάτη...

Κρυμένα λόγια τρέχουν στη σκιά μου

Ποτέ δεν μέτρησα τι χάνω, τι κρατώ

Μάνα και κόρη, γράφει τ΄όνομά μου

Μάνα και κόρη, δάκρυ μου στεγνό ...

Πιο μακρυά, πιο κοντά

Τα βήματά μου, κάν΄τα μου χορό

Τον κόσμο να διαβώ

Στην ακτή σου να βγω,

Στων ματιών, τον γυάλινο βυθό

Νάρθω να σε βρω...

Μάθε μου πως να σ΄αγαπώ...»

Άμοιρη μοίρα μ΄έφερε

Να πιώ απ΄την αγάπη

Τα χρόνια μου παστήκαν στο σωρό

Σε κάποιας πλάνης τον αόρατο ιστό...

Μα τελικά για δες, είμαι μια άλλη

Κάποια που θάβρεις στο επόμενο στενό

Να την ξοδέψεις, να την πιείς για να ανασάνεις

Μήπως και νοιώσεις των ανθρώπων τον καημό

«Πιο μακρυά, πιο κοντά

Τα βήματά μου, κάν΄τα μου χορό

Τον κόσμο να διαβώ

Στην ακτή σου να βγω,

Στων ματιών, τον γυάλινο βυθό

Νάρθω να σε βρω...

Δως΄μου τον τρόπο ν΄αγαπώ...»

Χαραγματιά, πηγή μαζί

αλήθεια είμαι και ψέμα...

Το δρόμο μου θα παίξω στα χαρτιά

Φοβήθηκα ν΄ανοίξω την καρδιά μου...

Οι νύχτες μου ύπνο δεν χωρούν

Κι όμως με λεν Μαρία

Το δρόμο μου θα παίξω στα χαρτιά

Φοβήθηκα να ανοίξω την καρδιά μου

Αγαρηνά πουλιά

Ερμηνεία: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Στίχοι: Θωμάς Μπέκος

Μουσική: Ευριπίδης Μπέκος

Αγαρηνά πουλιά, της καρδιάς μου πετροπούλια

Κρύβεστε στον αυγερινό, αγαπιέστε με την πούλια...

Συχνά τα άστρα σωπαίνουνε, δεν ακούω αστρομιλιά

Ότι την νύχτα κι αν ρωτώ, αγαρηνά μου απαντούν πουλιά...

Άιντε άσπρα πουλιά, η μέρα θα τα μερέψει

Για νάρθει η μαύρη νύχτα ξανά, ξανά να τ΄ αγριέψει...

Τραντάζει την ψυχή μου συνθέμελα, το τραγούδι του τυφλού διαβάτη

Δεν είχε ανθρώπινη λαλιά σαν κραυγή(κρωγμός) ηχούσε από πουλιά...

Στέκω αντίκρυ τον κοιτώ

θαρρώ πολύ μου μοιάζει

ο δεύτερος μου εαυτός

αγαρηνά πουλιά διατάζει 

Αγαρηνά πουλιά στο μυαλό μου πετρωμένα

πείτε μου τι θέλετε, τι γυρεύετε από μένα

Οσανά

Ερμηνεία: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Στίχοι: Θωμάς Μπέκος

Μουσική: Ευριπίδης Μπέκος

Βλέπω τα παπούτσια μου σε φτέρνες αλλουνού

Και το καπέλο λείπει φίλε προ πολλού

Όλα μοιάζουν ήρεμα και εναρμονισμένα

Στο τζάκι αντί για κούτσουρα φίδια είναι ριγμένα...

Της γρίππης ο ιός μου λέει πως έχει αλλάξει φύλλο

Και πήγε και παντρεύτηκε έναν παλιό μου φίλο

Ένα πρωί τους βρήκαν σε κατάσταση αφασίας

Είχαν πέσει λέει σε κενό νομοθεσίας...

Ηθική και εξουσία κάνουν εκστρατεία

Τις νύχτες μου περιπολούν, τρυπώνουν στην πλατεία

Νόμοι, αστυνόμοι κι η ζωή στη λιτανεία

Μου λεν πως η διαστροφή είναι πρωτοπορία...

Των φιδιών πουκάμισα θα κάνω συλλογή

Όπως απαιτεί η μεταλλαγμένη ηθική

Η κόρη του ματιού μου πήγε κι έγινε οσία 

Ζει σε Ρωμαικά λουτρά στην Ανδαλουσία

Ηθική και εξουσία κάνουν εκστρατεία...

Βλέπω τα παπούτσια μου σε φτέρνες αλλουνού

Και το καπέλο λείπει φίλε προ πολλού...

Αναστενάρικο

Στίχοι-μουσική-ερμηνεία: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Όταν τα λόγια μας στη θάλασσα σταθούνε

Όταν στα χρόνια μας ν΄αξιωθούν τα δούμε

Αν πάλι είναι γραφτό στη λήθη να χαθούνε

Αν σπάσει τ΄όνειρο την ερημιά κι αν βρούμε... Ξανά...έλα!

Πάλι θα κλάψουμε για ότι πια δεν ζούμε

Την πίκρα των καιρών, γλυκά εμείς κι αν πιούμε 

Αν όλα ψεύτικα στα μάτια μας φανούνε

Κι αν πάλι στάση, εμείς δεν βρούμε να σταθούμε... Ξανά...ξανά! 

Αντίκρυ σου για πάντα όρθιος θα χορεύω

Στον ήλιο, στο φεγγάρι τον δρόμο ν΄αγναντεύω

Μια λάμψη η στιγμή, σκάει σαν αστραπή

Ο πόνος σταματάει απάνω στη βροντή...

Κι αν πάλι ψέμματα θα τύχει να γευτούμε

Κι αν τις αλήθειες μας πυγολαμπίδες δούμε

Θα σου μιλάω απ΄ όπου πάω κι ας χαθούμε

Μην με ξεχνάς ότι κι αν τύχει, ότι κι αν πούμε...Ξανά...

Κι αν πάλι τύχει, ζαλιστώ και κάτω πέσω

Αν στον καυγά, εγώ το ξύλο δεν αντέξω

Μια αγκαλιά κάπου για μένα θα υπάρχει

Απ΄την αρχή να ξεκινήσω κι όλα στάχτη...Ξανά...

Αντίκρυ σου για πάντα...

Ο Καθρέφτης

Ερμηνεία: Γεωργία Νταγάκη , Δημήτρης Ζερβουδάκης

Στίχοι: Θωμάς Μπέκος

Μουσική: Ευριπίδης Μπέκος

Αν δεις παλίρροια αδειανή άμπωτη φουσκωμένη

Άμα το τέλος στην αρχή ένα κενό το δένει

Αν δεις τον Βέγα να γελά τον Κύνα αν δεις να κλαίει

Τότε η καρδιά θα σπαρταρά και μυστικά θα λέει...

Χωρίς νερό το σύννεφο ένα φιλί θα φέρει

Τα μυστικά της γλύκας του ο κεραυνός θα θέλει

Ο ουρανός την απλωσιά και τ' άστρα του χαρίζει

Σα να ΄ν διαμάντια αληθινά σ' όποιον νυχτιά τ' αγγίζει

Περνά η ζωή και χάνεται γλυστρά απ΄τον φεγγίτη

Μες τον καθρέφτη αντανακλά που πέταξα απ΄το σπίτι

Τον τσάκισα τον έσπασα τον άφησα να ουρλιάξει

Για να πονέσει μήπως βρεί με μένα να μονιάσει

Στο ένα χέρι ο Βοριάς κρατάει την ανέμη

Απόσκιο η Ανατολή το νήμα της υφαίνει

Για να ΄ναι η αγάπη αληθινή, νήμα χωρίς την άκρη

Πρέπει να το κρατάνε δυό, αχ της ζωής τ΄αδράχτι...

Περνά η ζωή και...

ΟΝΕΙΡΟΠΟΙΟΣ

Ερμηνεία: Θέμης Μπέκος

Στίχοι: Θωμάς Μπέκος

Μουσική: Ευριπίδης Μπέκος

Ήμαστε χρόνια συνεχώς του κυκλώνα οφθαλμός και συνάζεται εδώ αγλάισμα απ ́το σκουπιδαριό

Στο άπειρο μοναδικοί εμείς της επαρχίας οπαδοί
η Αθηνά με μία ανεμώνη κλαίει γιατί έχει μείνει μόνη

Μπήκα μες το όνειρο δέντρο που φυλλοροώ και αντάμωσα εδώ
τον θλιβερό σου ονειροποιό

Τον κρατάω μυστικό τον δικό μου λογισμό
τον πληγωμένο μου εγωισμό αγκίστρι ρίχνω ψάχνω να τον βρω

Με κέρινα φτερά πέταξα πολύ ψηλά δυστυχώς δεν άκουσα
του Ικάρου τα αιώνια ουρλιαχτά

Με δανεικά φτερά πέταξα πολύ ψηλά 

με μια μπαταριά μείνανε τα όνειρα γυμνά 

Πλώρια

Ερμηνεία: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Στίχοι - μουσική: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Έν΄ αγιάρικο τραγούδι

θα σας πω!

Που όλο φεύγει μα γυρνά,

στης καρδιάς το ρυθμό 

Τι χαρίζει στην ψυχή,

Φτερά, για να μπορεί

Τι ειν΄αυτό που μας λυτρώνει

Τελικά...

Σπίτια και σπίτια,

βήματα αργά

Μέρες καλές ,

θα΄ρθουν ξανά...

Πλώρια τον καημό φορτώσαμε κι οι δυό

Στ΄άλμπουρο το όνειρο γυμνό

Τι είν΄αυτό που μας κρατάει, μέσα μας πετάει

Σ΄άλλους τόπους, άλλους δρόμους, μακρυά...

Τι είν΄αυτό που μας πονάει, μέσα μας γελάει

Καλοκαίρι σ΄άλλα μέρη, μακρυά...

Πάντα η μοίρα μου κρατά,

τα χαρτιά της κλειστά

φοβισμένο πια το φως,

κρύβεται στη ζημιά 

Κάθε τέλος θα μου φέρει

μια καινούργια αρχή

Κείνο το γράμμα που προσμένω,

θα φανεί ...

Λόγια και λόγια,

Σπίθα, φωτιά 

Μέρες καλές,

θα΄ρθούν ξανά...

Πλώρια τον καημό...μακρυά!

Έν΄ αγιάρικο τραγούδι

Ειν΄αυτό...!

Το βλέμμα του Ομήρου

Ερμηνεία: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Στίχοι: Θωμάς Μπέκος

Μουσική: Ευριπίδης Μπέκος

Κι αν ψαλιδίσουν των αηδονιών τη γλώσσα

Των χελιδονιών κι αν κόψουν την ουρά

Τι θαρρείς θα έχουν πετύχει

Δεν διαιωνίζεται η ζημιά

Βλέπω δυο πουλιά ψηλά να φιλιούνται

Τους γλάρους να κουρσεύουν τη θάλασσα

Κοιτάζω τα αστέρια να αναμετριούνται

Ποιο στην καρδιά μου θα σπαρταρά

Τη φαντασία μου αφήνω να πετάξει

Τρέχει πιο γρήρορα ακόμη κι απ'το φως

Το βλέμμα του Ομήρου αναζητάω

Κι ας λένε πως ήτανε τυφλός...

Νιώθω πως έχουν κλείσει οι δρόμοι

Δεν μπορώ να κάνω βήμα μπρός

Μα ξέρω πως ψηλά θα με σηκώσει

Ο από πάντα μηχανής θεός

Φοβάμαι το λιοντάρι που βρυχάται

Κρύος ιδρώτας μου παγώνει την καρδιά

Τη σάρκα καίει του καθενός μας

Καθώς ο λοξίας εαυτός μας γελά

Τη φαντασία μου...

Πάνε πιο πέρα από το φόβο σου...

Ερμηνεία: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Στίχοι: Θωμάς Μπέκος

Μουσική: Ευριπίδης Μπέκος

Με συντριβή κατάνυξη και δέος

Στις ενοχές μου δίνω ένα τέλος

Θύελλα είναι η ρουτίνα

Δεν μπαίνει η ζωή σε καραντίνα

Σαν των Βαρβάρων τις ορδές

Το είναι μου ταράζουν κοσμικές ροές

Και της μάχης η κραυγή

Τον τρόμο σπέρνει αμέσως στην ψυχή

Στης δουλειάς μου το αμόνι

Στιχάκι στέκει μόνο λαβωμένο

Χτυπήθηκα, μου λέει, δεν λύγισα

Δες τον Εφιάλτη νικημένο

Γυρίζω πίσω σαν τρελός

Γυρίζω μες τη μάχη αφηνιασμένος

Οι Μήδοι δεν θα περάσουνε

Ο προδότης πέφτει σκοτωμένος

Πάνε πιο πέρα από τον φόβο σου

Απ΄τη σκιά του χάσου

Ειν΄η σκιά του τοίχου

Που κρύβεις μέσα στην καρδιά σου...

Πάνε πιο πέρα από την αύρα σου

Ο νους τον ήλιο ν΄αντικρύσει

Να δραπετεύσει δεν μπορεί κανείς

Απ΄τη φυλακή που έχει χτίσει...

Πάνε πιο πέρα...

Ραπαβαέ

Ερμηνεία: Δημήτρης Ζερβουδάκης, Θέμης Μπέκος

Στίχοι: Θωμάς Μπέκος

Μουσική: Ευριπίδης Μπέκος

Έψαχνα χρόνια για να βρω, το ψηλότερο βουνό

Απ΄τη ρίζα λόγια βγάζω, στην καρδιά μου τ΄ανεβάζω...

Μ΄ένα χορό αντικρυστό, στον καθρέφτη μου τραγουδώ

Εαυτέ μου δραπετεύω, θέλω εγώ να σε παιδεύω...

Ραπαβαέ, ραπαβαώ μ΄αντικρυστό χορό

Ραπαβαέ, ραπαβαώ δραπετεύω εγώ...

Μ΄αυτή τη μάσκα που φορώ

Κάθε φορά σας συναντώ

Προσέχω πάντα μην λερώσω

Τα μυστικά σας φανερώσω

Γειά σας φίλοι δραπετεύω

Άλλο πια μην σας παιδεύω

Μιας και δεν θέλω να κρατώ

εγώ το στόμα μου κλειστό...

Ραπαβαέ, ραπαβαώ μ΄αντικρυστό χορό

Ραπαβαέ, ραπαβαώ δραπετεύω εγώ...

Περνούν τα χρόνια με οδύνη, διώχνω τη μάσκα δεν μάφήνει

Μέσα μου έχει εισχωρήσει, είν΄η δεύτερή μου φύση...

Θέλω κάποιος ν΄απαντήσει, πριν αλέκτωρ τρις λαλήσει

Πρώτος το φιλί να δώσει, τον Ιούδα να προδώσει...

Ραπαβαέ, ραπαβαώ μ΄αντικρυστό χορό

Ραπαβαέ, ραπαβαώ δραπετεύω εγώ...